6 / 24
Dei førte vandringane skal vere
10 km med høve til å gå berre
fem. Då skal ikkje turane vere åtte
pluss to eller sju pluss fire. Den
første delen bør ikkje vere meir
enn fem, slik at dei som er redde
for å ikkje ha krefter nok til ein
lang tur, kan hoppe av. Heile gjen-
gen bør ta matpausen samla etter
fem km. Den første delen bør i til-
legg vere lettgått. Dei som blir
hengande etter etter få km, mister
lysta til å komme igjen. Dei spre-
kaste bør heller ikkje gå først og
dra opp tempoet. (Alle i marsjmil-
jøet veit kven som kan gå fort når
det gjeld!) Det går på sjølvtilliten
laus for den som alltid dei andre
må vente på.
Den andre delen kan godt ha
meir krevjande terreng.
Deltakarane må få vite dette, og
ikkje minst må dei få greie på det
dersom turleiaren har tenkt å gå
meir enn 10 km.
Det er ikkje alltid så lett å ta
omsyn til det eg har skrive, men eg
trur at vi som vel løyper, må tenk-
je oss godt om, så vi
ikkje skremmer dei
nye bort frå marsj-
miljøet. Det er og
naturleg at enkelte
treng nokre fem km
lange turar før dei
heng med på 10 km.
Dei same proble-
ma har vi i senior-
turmiljøet. Her har
dei ofte to løyper,
men det er viktig å
ha rasten saman.
Det sosiale er viktig
både på marsjar og
seniorturar.
6
TURMARSJNYTT 1 - 2010
Ført vandring fra som-
merserien i Arendal.
Bildet er fra
Dømmesmoen i
Grimstad.